8 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią. Rekomendacje ulubieńca Polaków

Jo Nesbø jest jednym z najbardziej poczytnych autorów na świecie. Jego kariera początkowo jednak rozwijała się w zupełnie innym kierunku. W latach 90. założył zespół Di Derre, grał na gitarze i hobbystycznie w piłkę nożną. Dość niespodziewanie odkrył w sobie talent do pisania i w 1997 roku ukazała się jego debiutancka powieść „Człowiek nietoperz”, którego głównym bohaterem jest stworzona przez niego kultowa już postać czyli Harry Hole. Książka, opowiadająca o śledztwie Hole'a w sprawie morderstwa w Australii, odniosła sukces wśród krytyków i zapoczątkowała karierę Nesbø jako płodnego autora powieści kryminalnych.

Od tego czasu Nesbø napisał ponad 20 powieści, z których wiele zostało przetłumaczonych na ponad 50 języków i sprzedało się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Jego książki zostały docenione za zawiłe fabuły, żywe postacie i nieustępliwą eksplorację mrocznej strony natury ludzkiej. Jo Nesbø jest też ulubieńcem Polaków – znajduje się w gronie trzech najchętniej czytanych autorów literatury sensacyjno-kryminalnej w naszym kraju, obok takich nazwisk jak Remigiusz Mróz i Harlan Coben.

Jakie książki ukształtowały natomiast samego Jo Nesbø? Oto ulubione powieści mistrza literatury kryminalnej, które według norweskiego pisarza każdy powinien przeczytać.

8 ulubionych książek mistrza kryminałów. Co poleca?

„Gentlemani” – Klas Östergren

Jest wiosna 1979 roku. Klas Östergren w ciemnym pokoju o oknach zasłoniętych storami spisuje historię braci Morgan, z którymi przypadkiem zetknął go los: Henry’ego, boksera, dżentelmena, sybaryty i marzyciela, i Leo, udręczonego życiem poety, idealisty i alkoholika.

Na sześciuset stronach narrator powieści (nieprzypadkowo noszący to samo nazwisko, co autor książki) opisuje, co wydarzyło się w ciągu roku, jaki spędził w mieszkaniu Morganów. Odnotowuje zdarzenia, których był świadkiem, i te, które zostały mu opowiedziane, kreśląc portrety dwu mężczyzn, którzy bezpowrotnie zmienili jego życie.

„Lolita” – Vladimir Nabokov

Najgłośniejsza powieść Vladimira Nabokova, uznawana za arcydzieło literatury światowej. Humbert Humbert – uczony, esteta i romantyk – zakochuje się bez pamięci w Dolores Haze, dwunastoletniej dziewczynce o jedwabistej skórze, która jest córką jego gospodyni. Czterdziestolatek ogarnięty obsesją na punkcie dziewczynki zgadza się na poślubienie pani Haze tylko po to, żeby być blisko Lolity.

„Z szynką raz!” – Charles Bukowski

Przejmująca opowieść o dzieciństwie i młodzieńczych latach autora, ukazująca, jak wrażliwy i ambitny chłopak, na przekór biedzie, despotycznemu ojcu i presji zgnuśniałego otoczenia, walczy o prawo do podążania własną drogą.

„Morderca we mnie” – Jim Thompson

Powieść Jima Thompsona należy dziś do absolutnej klasyki kryminału, a psychopatyczny szeryf policji Lou Ford to bez wątpienia dziadek Dextera i ojciec Hannibala Lectera. To on zapoczątkował we współczesnej popkulturze modę na niezwykle inteligentnych, ale okrutnych seryjnych morderców.

„Moja walka. Księga 1” – Karl Ove Knausgård

Autobiograficzna powieść, w której rzeczywistość przeraża bardziej niż najmroczniejsze skandynawskie kryminały. Wszystko zaczęło się w Malmö, nocą 27 lutego 2008 roku, gdy trzydziestodziewięcioletni Karl Ove Knausgård rozpoczął analizę swojego życia. Po publikacji pierwszego tomu Mojej walki świat czytelniczy wstrzymał oddech… Autobiograficzna książka — opisująca intymne życie rodzinne i najbliższych — wzbudziła tak ogromne zainteresowanie i wywołała taki skandal, że wiele norweskich firm wywieszało oficjalne tablice zakazujące rozmawiania na temat tej powieści w pracy.

„Pan. Z papierów porucznika Thomasa Glahna” – Knut Hamsun

W odosobnionym świecie dzikiej przyrody północnej Norwegii, porucznik Tomasz Glahn wycofuje się do lasu, szukając ukojenia i prostoty. Pośród spokoju natury spotyka enigmatyczną Edwardę, której dziki duch i nieodparty urok rozpalają namiętny i burzliwy romans. W miarę jak ich związek się zacieśnia, granice między miłością a szaleństwem zacierają się, a nieokiełznany krajobraz wokół niego odzwierciedla wewnętrzny zamęt bohatera.

„Głód” – Knut Hamsun

Argentyński dziennikarz i pisarz Martín Caparrós zjeździł świat, próbując zrozumieć, dlaczego nawet dzisiaj dla dużej liczby z nas największym wyzwaniem pozostaje znalezienie odrobiny jedzenia. Przemierza Niger, Sudan Południowy, Madagaskar, Bangladesz, Indie, Stany Zjednoczone, Argentynę. Pisze o Chinach i Barcelonie, w której, w momencie kiedy pisarz kończy pracę nad książką, przybywa ludzi szukających resztek jedzenia w śmietnikach. Caparrós w porywający sposób przedstawia historię zmagań człowieka z głodem na przestrzeni wieków i udowadnia, że to właśnie głód był jednym z, a może nawet najważniejszym czynnikiem, kształtującym naszą cywilizację.

„Makbet” – William Shakespeare

Makbet wraz z przyjacielem Bankiem są dowódcami wojsk Duncana, króla Szkocji. Podczas powrotu z bitwy rycerzom ukazują się wiedźmy, które wieszczą, że Makbet wkrótce będzie królem. Ten początkowo w ogóle w to nie wierzy, jednak z czasem przepowiednia rzeczywiście powoli zaczyna się spełniać. Po tym, jak zostaje tanem Cawdoru, Makbet zaczyna myśleć o poszerzeniu swojej władzy. Za namową swojej żony, Lady Makbet, zabija króla Duncana, który przybył na jego dwór, i obejmuje tron. Tuszowanie śladów skłania go do popełniania coraz to kolejnych zbrodni. Im więcej morderstw Makbet ma na swoim koncie, tym mniej skrupułów odczuwa.